วันแรก....ของสองเรา เจ้าข้าวเม่าดั้งหัก

และแล้ว...ก็มีหนึ่งชีวิตเพิ่มขึ้นมาในบ้านเรา สุนัขลูกผสมพันธุ์ ปั๊กกับปักกิ่ง เหอๆๆๆ ไม่เคยเลี้ยงมาก่อนเจ้าหมาหน้าหัก แต่มองมันแล้วขำดี เหอๆ น่ารักไปอีกแบบ เริ่มต้นวันนี้ที่บ้านตั้งใจไปทำบุญ โดยการซื้ออาหารสุนัขไปถวายวัดเพื่อให้สุนัขในวัดได้กินกัน โดยไปที่ร้านหมอรักษาสัตว์แถวบ้าน พอซื้ออาหารเสร็จ หมอบอกว่ามีลูกสุนัขตัวหนึ่งอยากได้มั้ย เป็นปักกิ่ง (ในใจนึกทันทีหน้าหักแน่ๆ) ตัดสินใจตามหมอไปดู พอเดินใกล้ถึงกรง หมอบอกว่า แต่มันลูกผสมน่ะ ผสมกับปั๊ก (ตายห่าแล้วหน้าต้องหักกว่าเดิมแถมปากล่างยื่นอีก ตลกแน่ๆ) พอเห็นมันเท่านั้น เหอๆ หน้าหักจิงๆ แต่ได้ปั๊กมาเยอะ เลยเหมือนปั๊กทั้งตัว หน้าเหมือนปั๊ก ตัวยาวเหมือนปักกิ่ง หาวเหมือนจาม้วนนิดหนึ่ง(แต่ไม่รู้ว่าปั๊กตอนเล็กๆหางม้วนเยอะป่าว ใครทราบบอกด้วยน่ะค่ะ) สีขนปักกิ่งแน่แท้ มองไกลๆมันคือปั๊กแต่สีมันปักกิ่ง เอ....เอาไงดีหว่า
พออุ้มมันมาให้ป๋ากับแม่ดู ป๋าชอบมากเพราะเค้าชอบสีมัน ไม่เหมือนใครดี มันก็มองแบบหน้าเศร้าๆ ตามสไตล์ตาหวานๆของปั๊กนั่นแหละ ก็เลยโอเค ซื้อมาเลี้ยง มาถึงปัญหาแรกที่เจอคือ มันเป็นอาไรเนี่ย หายใจเหมือนคนเป็นหอบ มีน้ำมูกมากเหลือเกิน เวลามันหลับเหมือนนอนหลับไม่สบาย (คือที่บ้านเลี้ยงแต่สุนัขพันธุ์ บางแก้ว มิเนเจอร์ เลยตกใจเมื่อมันแสดงอาการเช่นนี้) แล้วเลยลองเข้าเว็บดู โอเคมันเป็นธรรมชาตินี่หว่า ส่วนชื่อ "ข้าวเม่า" นั้นได้มาจากแม่ไปซื้อของที่ดอยคำ ซื้อขนมข้าวเม่าบดมามากมาย และมันชอบมากกก ชอบข้าวเม่าบดมากก กินหมดเลย เลยตกลงได้ชื่อแสนน่ารักนี้ว่า เจ้าข้าวเม่าดั้งหัก เป็นต้นมา
เอาไว้วันหลังจะโพสรูปให้ดูแล้วกันเนอะ ความประหลาดของปั๊กตัวนี้ เพาะว่าน้องชายยืมกล้องไปยังไม่มาคืน ได้มาเมื่อไหร่ โพสอวดทุกคนแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ